Fedasil moet in eigen boezem kijken: de doorstroom naar lege opvangplaatsen loopt mank. Sp.a-senator Dalila Douifi is coördinator van de OKAN (onthaalklas voor anderstalige nieuwkomers) in Roeselare.
Ik ken een klein opvanginitiatief dat al enkele maanden over een appartementje beschikt. Iedere maand wordt huur betaald, maar het staat leeg
Fedasil, de federale dienst die bevoegd is voor de opvang van asielaanvragers, heeft zijn eigen reguliere opvangcentra en werkt daarnaast ook met diverse partners zoals ngo's en lokale opvanginitiatieven (l.o.i's). Fedasil subsidieert deze partners om te voorzien in opvangplaatsen. Ik ken een klein opvanginitiatief (de Sociale Dienst van Socialistische Solidariteit, Seso) dat al enkele maanden over een appartementje beschikt in Roeselare. Iedere maand wordt huur betaald, terwijl het leegstaat!
Zo zijn er tal van voorbeelden van onbenutte opvangplaatsen. In Vlaanderen alleen al zou het gaan om meer dan 100 plaatsen via de l.o.i's. Dagelijks rapporteren opvangcentra en -partners bij de dispatching van Fedasil, middels een Excelfile, het aantal vrijgekomen plaatsen dat ter beschikking wordt gesteld. Deze dispatchingsdienst in Brussel is verantwoordelijk voor de doorstroom van opvanggerechtigde asielzoekers naar de opvangplaatsen.
Hier ligt een probleem dat welbekend is bij de mensen op het terrein, maar kennelijk niet is doorgedrongen tot de top van de opvangadministratie. Door het gebrekkige functioneren van de dispatchingsdienst van Fedasil is er geen doorstroom naar de leegstaande opvangplaatsen en moeten de reguliere opvangcentra te veel en te lang boven hun normale bezettingscapaciteit werken. Indien de voorziene opvangplaatsen worden benut, kan men het opvangprobleem stelselmatig, gradueel en over het hele grondgebied oplossen en wordt de crisis eindelijk structureel aangepakt. Het zou de opvangcentra ook toelaten om centrumbewoners na enkele maanden door te sturen naar de vrije plaatsen van de l.o.i.'s waardoor er nieuwe plaatsen vrijkomen in de centra. Centrumbewoners verblijven er veel te vaak zeven tot acht maanden omdat de doorstroming in gebreke blijft.
De staatssecretaris moet samen met Fedasil kijken naar de eigen werking op het vlak van dispatching en doorstroming. In eigen boezem kijken en in overleg gaan met de mensen die op het terrein werken zal allicht op korte termijn soelaas bieden zonder dat er extra geld moet worden gevraagd. Een efficiënte interne organisatie is zeer zeker een deel van de oplossing.
Nog dit. In aanloop naar een nieuw asiel- en migratiebeleid is het allemaal al gezegd: de instroom van asielaanvragers - in stijgende lijn sinds 2009 - onder controle brengen, de achterstand van ruim 9.000 dossiers wegwerken, de uitstroom activeren en de asielprocedure verkorten. De misbruiken moeten eruit en last but not least moet de structurele opvang van mensen in procedure het accent kunnen leggen op begeleiding. Wie een positieve beslissing krijgt, wordt georiënteerd naar een actief leven na het opvangcentrum en wie een negatieve beslissing krijgt, wordt begeleid in een terugkeerperspectief. Dat deze beoogde doelen twee maanden na de installatie van staatssecretaris Maggie De Block nog niet zijn bereikt, kan ieder van ons vandaag nog wel begrijpen. Maar voor de zeer pijnlijke, blijvende kater van de opvangcrisis zijn geen excuses meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten