DE HAAN - De kans bestaat dat er binnen afzienbare tijd asielzoekers worden ondergebracht in de leegstaande woonhuizen van de vroegere Rijkswachtkazerne. Het gemeentebestuur en Fedasil weten zelf van niets. ‘Maar het kan altijd dat een niet-gouvernementele organisatie plannen heeft in die richting', zegt Fedasil.
Er bestaat veel commotie rond de vermeende plannen om in de woonhuizen van de voormalige Rijkswacht asielzoekers onder te brengen. De woningen bevinden zich achter de vroegere kazerne in de Copmanlaan en zijn eigendom van de federale Regie der Gebouwen. De eigenlijke kazerne werd na de politiehervorming al overgedragen aan de politiezone Bredene - De Haan.
Fedasil zegt niet op de hoogte te zijn van dergelijke plannen, maar ze sluit niet uit dat een niet-gouvernementele organisatie plannen heeft in die richting. ‘We werken met heel wat partners die met deze materie bezig zijn', legt Mieke Candaele van Fedasil uit. ‘Voor zover ik kan vaststellen, gaat het om een kleinschalig project. De woningen in kwestie zijn trouwens geen eigendom van Fedasil.'
‘Iets aan de hand'
Schepen van Ruimtelijke ordening en Vlaams volksvertegenwoordiger Wilfried Vandaele (N-VA) betreurt het dat het gemeentebestuur officieel van niets op de hoogte is gebracht. Ook hij heeft geruchten gehoord en bevestigt dat er wel degelijk iets aan de hand is.
‘We weten niet hoe de vork in de steel zit', zegt Vandaele. ‘Van de zes voormalige woonhuizen staan er vier leeg en daar zouden door een organisatie gezinnen in worden ondergebracht. Ook vandaag herbergt De Haan een aantal asielzoekers, zoals de meeste gemeenten trouwens. Vroeger werden die door het OCMW vooral in park Atlantis aan de Vosseslag ondergebracht, maar sinds kort zijn ze meer gespreid over de gemeente.'
Tijdelijke oplossing
Het kan volgens Vandaele hooguit om een tijdelijke oplossing gaan, aangezien de discussie over de toekomst van de kazerne volop bezig is. ‘Eind de jaren 90 heeft DeHaan al eens een echt, grootschaliger, asielcentrum gehad. Dat kwam er nadat het vakantiecentrum Familia dichtging', verduidelijkt Vandaele.‘In feite kan de gemeente er niets aan doen dat de federale overheid mensen onderbrengt in haar eigen gebouwen. Mensen die echt in nood zijn, moeten trouwens geholpen worden. Maar het wordt de hoogste tijd dat de federale regering echt werk maakt van een degelijk, strenger asielbeleid. Het gaat niet op dat je iedereen zomaar binnenlaat, en de mensen vervolgens dumpt bij de gemeenten.'
ga naar artikel
vrijdag 9 december 2011
Opnieuw record voor vrijwillige terugkeer naar land van herkomst
© belga
In november werd opnieuw een recordaantal migranten opgetekend die vrijwillig terug naar hun land van herkomst keerden. "De recordcijfers van september en oktober 2011 werden opnieuw verbroken", meldt Fedasil, het Federaal Agentschap voor de Opvang van Asielzoekers. In november keerden 397 migranten terug, in dezelfde maand vorig jaar waren dat er 210.
"Daarbovenop vertrokken nog een honderdtal migranten met bussen naar de Balkan, een terugkeerinitiatief georganiseerd door de Dienst Vreemdelingenzaken in samenwerking met Fedasil. Dit brengt het totaal aantal vrijwillige terugkeerders in november op 500", berekent het agentschap.De stijgende tendens tekent zich al een hele tijd af. "Door bijkomende reïntegratiesteun, waarmee ze in het herkomstland de draad weer kunnen opnemen, wordt vrijwillige terugkeer voor steeds meer mensen een realistisch alternatief", aldus Fedasil. De grootste groep bestaat uit mensen die al in de loop van hun procedure, of net na het ontvangen van een negatieve beslissing, er zelf voor kiezen om terug te keren.
Opvallend zijn vooral de vele migranten die terugkeren naar de Balkan. Zij krijgen tijdens hun verblijf in opvangstructuren te verstaan dat de kans om in België te blijven nagenoeg onbestaande is, meldt Fedasil. Dit jaar keerden er ook opmerkelijk meer mensen terug naar Rusland, Irak en Armenië. Tot en met november dit jaar keerden 3.202 mensen vrijwillig terug naar hun land van herkomst. Over heel 2010 waren dat 2.957 mensen. (belga/dea)
ga naar artikel
44 Somalische vluchtelingen gered voor Maltese kust
© reuters
De Maltese kustwacht heeft vandaag 44 Somalische vluchtelingen in een rubberboot uit zee gered. Ze hadden een noodsignaal uitgestuurd tijdens hun overtocht die al vier dagen duurde en al aan twee mensen het leven had gekost.
De 31 mannen, 10 vrouwen en drie kinderen bevonden zich aan boord van een zeven meter lange rubberboot. Die begon water te maken kort na hun vertrek aan de Libische kust. Ze stuurden een noodbericht uit dat werd geregistreerd door de Italiaanse autoriteiten, die op hun beurt hun Maltese collega's verwittigden.De boot werd onderschept op ruim 100 kilometer ten zuiden van het Malta. "Er bevonden zich nog twee mensen meer aan boord, maar ze zijn gestorven vooraleer we werden gered", zei een van de vluchtelingen aan de Maltese marine.
Verdwijnen
Gewetenloze mensenhandelaars sturen wel vaker vluchtelingen in versleten en overladen boten de Middellandse Zee op. Vermoed wordt dat velen van hen ongemerkt in zee verdwijnen. In de lente en de zomer waagden nog meer mensen de oversteek door de oorlog in Libië en de onstabiliteit in Tunesië.
Meer dan 50.000 illegale immigranten bereikten dit jaar Lampedusa, het dichts bij Libië liggende Italiaanse eiland. Ze zijn voor het overgrote deel afkomstig uit Sub-Saharisch Afrika en zijn op de vlucht voor oorlogen en geweld. (belga/sg)
'Recht ontvluchten conflictgebieden onder druk'
AMSTERDAM - Het klassieke recht van mensen om noodsituaties te ontvluchten, dat staat omschreven in het VN-Vluchtelingenverdrag, staat onder druk. Dat stelt directeur van Artsen zonder Grenzen (AzG) Arjan Hehenkamp donderdag tegenover NU.nl.
Hehenkamp reageert daarmee het zestig jarig bestaan van het Vluchtelingenverdrag, waarbij deze week door de Verenigde Naties (VN) wordt stilgestaan. AzG publiceert naar aanleiding van dit jubileum een rapportage van recente ervaringen met vluchtelingenproblematiek en concludeert ''dat er het een en ander op de viering valt af te dingen".
Zo verdient de manier waarop de Europese lidstaten dit jaar de vluchtelingen uit Noord-Afrika opvingen volgens AzG niet de schoonheidsprijs. Als gevolg van de opstanden tegen regimes in het Midden-Oosten kwam er in de eerste helft van 2011 een grote stroom vluchtelingen op gang.
In totaal kwamen dit jaar zo'n 57000 mensen, met name uit Tunesië en Libië, per boot naar Malta en het Italiaanse Lampedusa. Vooral op dat laatste eiland ontstond een schrijnende situatie. Hehenkamp: "Er was geen onderdak en medische voorzieningen waren amper aanwezig."
Libië
"Terwijl een aantal Europese landen enerzijds actief meedeed aan de militaire interventie in Libië (in de strijd tegen het regime van Muammar Kaddafi, red.), was anderzijds de reactie van Europa niet om de vluchtelingen te beschermen en te helpen, maar om ze zo snel mogelijk terug te sturen naar het conflict waarvoor ze waren gevlucht", aldus Hehenkamp.
De AzG-directeur noemt het de plicht van landen om mensen die voor een noodsituatie op de vlucht slaan te helpen. "Nederland en Europa moeten pal staan voor de rechten van mensen om noodsituaties te ontvluchten en moeten zorgen dat zij ruimhartig worden opgevangen."
Een woordvoeder van minister Gerd Leers (CDA) van Immigratie en Asiel wijst er in een reactie op dat EU-lidstaten in eerste instantie zelf verantwoordelijk zijn voor de opvang van asielzoekers. Bovendien heeft Nederland Italië hulp aangeboden, maar heeft het land uiteindelijk gekozen het probleem zelfstandig aan te pakken.
Dit tot ontevredenheid van Leers, die in april liet weten verbolgen te zijn over het verstrekken van visa waarmee de vluchtelingen een paar maanden vrij door de Schengenlanden mochten reizen. Uiteindelijk is het aantal Tunesiers dat naar Nederland kwam overigens verwaarloosbaar, laat de woordvoerder weten.
Economische vluchtelingen
Zowel AzG als het ministerie wijzen op het onderscheid tussen economische vluchtelingen en mensen die in eigen land niet veilig zijn. Voor die eerste groep geldt het Vluchtelingenverdrag niet en het ministerie stelt dat de Tunesiërs die de oversteek waagden geen politiek vluchtelingen zijn. ''Tunesië is dankzij de revolutie juist verlost van een dictatoriaal bewind. ''
Volgens Hehenkamp is de situatie complexer dan dat. ''Je had op Lampedusa inderdaad een flinke groep economische vluchtelingen, maar daarnaast ook mensen die eerder al voor de opstanden in Tunesië zijn gevlucht plus een groep Libiërs en Afrikanen die in Libië woonden die via Tunesië naar Europa kwamen. ''
Hehenkamp spreekt van een zorgelijke wereldwijde trend. ''Steeds meer staten sluiten hun grenzen en beperken de hulp aan vluchtelingen en asielzoekers. Volgens AzG is het zaak dat er meer maatregelen worden genomen die in lijn zijn met het Vluchtelingenverdrag. ''Dan hebben de wereldleiders bij dit jubileum echt iets te vieren.''
Vluchtelingen in ander pand
OUDENBOSCH; - In het flatgebouw op de hoek van de Markt en het Jan Gielenplein in Oudenbosch komen geen statushouders.
Bernardus Wonen vindt het gebouw bij nader inzien niet geschikt voor de huisvesting van vluchtelingen met een verblijfsvergunning.In plaats daarvan zoekt de woningbouwcorporatie naar andere woningen. Iedere gemeente moet jaarlijks een aantal statushouders opvangen. Halderberge heeft daarin een achterstand opgelopen. In het pand op het Jan Gielenplein zou de achterstand in één klap wegewerkt zijn.
Dit jaar moeten nog vier vuchtelingen met een status een woning krijgen, volgend jaar zijn dat er opnieuw vier. Ger Luijsterburg van Bernardus Wonen verwacht dat de achterstand voor juli is ingelopen.
"Toen in BN DeStem stond dat er statushouders in dit pand op de Markt zouden komen, waren wij nog in de onderzoeksfase. Bij de gemeente kwamen reacties van omwonenden, waarna we die hebben bijgepraat tijdens een bijeenkomst", zegt Luijsterburg.
De woningen in het bewuste flatgebouw zijn eerder bewoond door mensen met een verstandelijke beperking. Die zijn vorig jaar verhuisd naar de Haven in Oudenbosch. Sindsdien staat het pand leeg.
Luijsterburg: "De statushouders wonen zonder begeleiding. De appartementen zijn gebouwd voor begeleid wonen. Dat maakt ze niet geschikt."
Maarten den Heijer wint met dissertatie Europees migratiebeleid Max van der Stoel Mensenrechtenprijs
UvT - De Max van der Stoel Mensenrechtenprijs 2011 is vrijdag aan Tilburg University toegekend aan Maarten den Heijer van de Universiteit Leiden voor zijn proefschrift ‘Europe and extraterritorial asylum’.
Den Heijer onderzocht de consequenties voor de bescherming van vluchtelingen en andere migranten van maatregelen van de Europese Unie om migratiestromen te controleren buiten EU-grondgebied.
Den Heijer verdedigt in zijn proefschrift de stelling dat de lidstaten van de Europese Unie volgens het internationaal recht verantwoordelijk blijven voor de rechten van vluchtelingen wanneer ze proberen hun bewegingsvrijheid te controleren buiten eigen grondgebied. De jury noemt het onderwerp van onderzoek fascinerend en waardeert in het bijzonder de vragen die de resultaten oproepen.
Het onderzoek illustreert bijvoorbeeld dat het omzeilen van de mensenrechten waarschijnlijk een motief was voor de EU om vluchtelingen en migranten op zee te laten onderscheppen buiten de grenzen van de EU. De eerste prijs bestaat behalve uit de eer uit een som van 3.000 euro.
In de categorie masterscripties werd de eerste prijs toegekend aan de Leidse masterstudent Dirk Ormel voor een thesis over het al dan niet vervolgen door het Internationale Strafhof van de illegale exploitatie van natuurlijke hulpbronnen in Oost-Congo.
De tweede prijs in deze categorie was voor Laura Hendersonvan de Universiteit Utrecht. Zij schreef een thesis over de vraag in hoeverre de berichtgeving in de media over marteling door middel van ‘waterboarding’ in de strijd tegen het terrorisme de oordelen van Amerikaanse rechtbanken heeft beïnvloed.
De Max van de Stoel Mensenrechtenprijs 2011 werd uitgereikt ter gelegenheid van de Wereld Mensenrechtendag op 10 december. Voorafgaand aan de uitreiking hield prof. mr. Pieter van Vollenhoven een lezing over het recht op leven in veiligheid.
Tilburg University stelde de Max van der Stoel Mensenrechtenprijs in 1996 in voor het beste proefschrift aan Nederlandse en Vlaamse universiteiten en de beste scriptie op het terrein van de rechten van de mens. De prijs gaat inmiddels uit van de landelijke Onderzoekschool Rechten van de Mens.
De prijs is vernoemd naar wijlen dr. Max van der Stoel na diens vertrek als bijzonder hoogleraar aan Tilburg University in 2002. De voordrachten worden beoordeeld door een jury onder voorzitterschap van Stephan Parmentier, hoogleraar Sociology of Crime, Law and Human Rights aan de Katholieke Universiteit Leuven en secretaris-generaal van de International Society for Criminology.
Opgepakte Ter Apeler asielzoekers krijgen steun vanuit Utrecht
UTRECHT – Gruwelijk koud was het woensdag op de demonstratie van Vluchtelingen Op Straat (VOS) in Utrecht. De zelforganisatie protesteert tegen het bikkelharde asielbeleid van de Nederlandse overheid. Op het Domplein in Utrecht trotseerden zo’n 20 vluchtelingen en een handjevol solidaire activisten de snijdende wind.
“Ik ben niet bang”, stelde Mohamed van VOS, ondanks de arrestatie vorige week van 20 actievoerende Somalische vluchtelingen bij Ter Apel. “Er is geen keuze. Wij hebben veel problemen. We moeten doorgaan.” De demonstratie van woensdag was bedoeld in solidariteit met de opgesloten actievoerders in de gevangenis bij Rotterdam Airport. De 20 arrestanten hadden een tentenkamp opgezet bij het uitzetcentrum Ter Apel, omdat ze gedwongen worden op straat te leven. Zonder verblijfsvergunning mogen ze niet werken. Zelfs in de meest basale levensbehoeften kunnen ze niet voorzien. Velen van hen leven van de liefdadigheid van anderen, en als hun netwerk uitgeput raakt, komen ze letterlijk op straat terecht. Dat is de realiteit van veel afgewezen vluchtelingen.
Diverse vluchtelingen pakten de microfoon. “Mensen hebben in de geschiedenis altijd gemigreerd”, zei Mustafa, een van de organisatoren van de demonstratie. “Maar in Nederland mag dat blijkbaar niet.” Een vrouw vertelde dat het moeilijk was om als vrouwelijke vluchteling op straat te moeten slapen. “Nederlanders moeten zien wat er gebeurt met vluchtelingen. Er moet meer steun komen van Nederlanders. Dit beleid kan zo niet”, zei iemand anders.
De aanwezige “legale” activisten spraken hun steun uit naar de vluchtelingen. “Jullie moeten geen negatieve beslissing krijgen van de IND. Maar beter zou het zijn als er geen procedures meer zouden zijn voor vluchtelingen. Jullie zijn allemaal welkom, wat mij betreft. De grenzen moeten weg”, aldus activiste Joke Kaviaar. Ook Doorbraak en STIL spraken hun solidariteit uit met de strijd van de vluchtelingen.
De opkomst was niet hoog. Dat is bijzonder jammer, maar deels wel verklaarbaar door de korte termijn waarop de actie was georganiseerd. We moeten samen vechten, solidair zijn. We moeten elkaar leren kennen en elkaar steunen. De strijd van deze vluchtelingen gaat over essentiële levensbehoeften: onderdak, eten, kleren. Ze zijn hier, maar van de Nederlandse staat mogen ze hier niet zijn, nergens zijn. Hun bestaan op zichzelf wordt ontkend, verdraaid, onmogelijk gemaakt.
De noodzaak van het protest was woensdag nog eens extra voelbaar. De deelnemers waren zodanig aan het verkleumen dat de demonstratie eerder werd beëindigd. Maar wie van de aanwezige vluchtelingen zou de komende nacht buiten moeten doorbrengen?
Na de arrestatie van de 20 Somalische vluchtelingen in Ter Apel zijn al hun actiematerialen in beslag genomen.
Verslag en Foto’s: Doorbraak.eu
Of de asielzoeker geworteld is mag zeker een rol spelen, maar dan wel in nieuw beleid
Als burgemeester van Maastricht schreef Gerd Leers meermalen brieven naar Den Haag om te pleiten voor schrijnende gevallen onder de Maastrichtse asielzoekers. Minister Leers moet nu voortaan zijn oude ik, namelijk de burgemeester, naast zich op het pluche laten zitten om te beoordelen of een uitgeprocedeerde asielzoeker bij uitzondering toch in Nederland mag blijven.
Dat is de boodschap van de Adviescommissie voor Vreemdelingenzaken, die door minister Leers (immigratie en asiel) was gevraagd te kijken naar de invulling van zijn discretionaire bevoegdheid. Daarmee kan de minister aan het eind van de lange asielprocedure aan uitgeprocedeerde mensen in schrijnende gevallen alsnog een verblijfsvergunning toekennen.De uitkomst van het advies verbaast niet. Leers opperde al begin dit jaar dat het lokale bestuur een grotere rol moet krijgen. Het rapport geeft hem zijn zin: de minister zou moeten luisteren naar burgemeesters en lokale organisaties voor hij zijn oordeel velt. De gemeenten weten immers in hoeverre de asielzoeker geworteld is.
Dat klinkt sympathiek, maar het valt te bezien of het werkt. Het komt neer op het optuigen van weer een extra beoordelingsorgaan. Leers worstelt zichtbaar met zijn taak en de harde kanten ervan, maar het is wel zijn verantwoordelijkheid. De ministeriële discretionaire bevoegdheid is er voor individuele gevallen en moet in stilte worden uitgeoefend. Natuurlijk is het goed als de minister daarbij zijn licht opsteekt bij burgemeesters, en hij kan rekening houden met de mate van geïntegreerdheid zoveel als hij wil. Zodra deze bevoegdheid echter wordt opgesierd met een breed maatschappelijk adviesorgaan, duurt het niet lang of er is sprake van beleid, van nieuwe regels. Het Sahar-criterium dat Leers introduceerde - Afghaanse verwesterde meisjes die hier acht jaar zijn, mogen niet uitgezet - was al een eerste stap.
Bovendien leert de Duitse ervaring met dit soort lokale adviesraden dat willekeur op de loer ligt. Laten we er niet omheen draaien: voor mooie en slimme kinderen die het keurig doen op school, zet iedereen zich graag in. Maar wat doen we als asielzoekers niet sympathiek zijn, ziek of zwak en daardoor moeilijk wortelen, maar wel een schrijnend geval zijn? Ook kan het nogal verschillen per gemeente hoe actief men zich inzet voor de eigen asielzoekers.
Leers zal vroeg of laat moeten komen met een ruimhartiger asielbeleid. Te beginnen met de hier gewortelde minderjarige asielzoekers.
ga naar artikel
Asielzoekers ongemerkt naar Groot-Brittannië via Eurostar
08/12 Uit een reportage van de Britse BBC Radio 4 blijkt dat asielzoekers via de Eurostar ongecontroleerd Groot-Brittannië binnen kunnen. De Belgische federale politie erkent het probleem en meldt dat de Belgische, Britse en Franse overheden samen een oplossing zoeken.
Met de Eurostar kan vanuit Brussel via het Franse Rijsel naar Londen gereisd worden. Aangezien België en Frankrijk tot de Schengenzone behoren, kunnen reizigers zonder paspoort- of identiteitscontrole tussenBrussel en Rijsel sporen.
Daar knelt volgens Radio 4 echter het schoentje. Niemand controleert of iemand met een ticket van Brussel naar Rijsel ook daadwerkelijk aan de Franse halte afstapt. Dat bevestigt ook spoormaatschappij Eurostar. Asielzoekers kunnen zo ongecontroleerd maar illegaal tot in de Britse hoofdstad raken, Groot-Brittannië behoort namelijk niet tot de Schengenzone.
De federale politie legt uit dat een verouderd protocol aan de oorzaak van het achterpoortje ligt. Dat protocol dateert uit de tijd dat de Eurostar-trein nog niet in Rijsel stopte en dus rechtstreeks vanuit Brussel naar Londen reed. Toen werd bij het opstappen nog zowel de identiteit als het treinticket gecontroleerd.
Geld voor terugkeer ex-asielzoekers (Nederland)
DEN HAAG - Afgewezen asielzoekers die vrijwillig teruggaan naar hun eigen land, kunnen voor een waarde van hoogstens 1500 euro ondersteuning krijgen om daar weer een bestaan op te bouwen.
Na terugkeer kunnen ze dan een opleiding volgen of een bedrijfje beginnen.
Hiervoor is per jaar 2,5 miljoen beschikbaar, heeft het kabinet donderdag aan de Tweede Kamer laten weten.
Een duwtje in de rug is goedkoper dan gedwongen uitzetting. De projecten waar de voormalige vluchtelingen aan meedoen, kunnen goed zijn voor het land waar ze vandaan komen.
Gezinnen kunnen ook nog eens hulp voor een waarde van 1000 euro per kind krijgen. De ondersteuning duurt hoogstens een jaar.
Deze projecten komen naast een al bestaande regeling die wordt uitgevoerd door de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM), waarbij terugkerende vluchtelingen een bedrag van maximaal 1750 euro per persoon kunnen krijgen.
Asielstatistieken van november 2011 in Belgie
Het CGVS heeft de cijfers voor de maand november (PDF, 461.64 Kb) gepubliceerd. Een aantal opmerkingen bij deze statistieken:
- In november 2011 werden in België 2 318 asielaanvragen ingediend, een daling van 11% in vergelijking met oktober 2011.
- In november waren de voornaamste landen van herkomst van de asielzoekers Guinee (10,3% van het totale aantal aanvragen), Afghanistan (8,9%), Irak (8,3%), Rusland (7,3%) en de DR Congo (5,0%). Albanië, Pakistan, Kosovo, Servië en Nepal vervolledigen de top 10 van de herkomstlanden.
- Het aantal asielaanvragen uit de Balkan (voornamelijk Albanië, Kosovo en Servië) daalde sterk in vergelijking met oktober 2011.
- Het aantal niet-begeleide minderjarige vreemdelingen daalde eveneens in november 2011.
maandag 5 december 2011
Onduidelijkheid over asielzoekers in leegstaande rijkswachthuizen
DE HAAN - De kans bestaat dat er binnen afzienbare tijd asielzoekers worden ondergebracht in de leegstaande woonhuizen van de vroegere Rijkswachtkazerne. Het gemeentebestuur en Fedasil weten zelf van niets. ‘Maar het kan altijd dat een niet-gouvernementele organisatie plannen heeft in die richting', zegt Fedasil.
Er bestaat veel commotie rond de vermeende plannen om in de woonhuizen van de voormalige Rijkswacht asielzoekers onder te brengen. De woningen bevinden zich achter de vroegere kazerne in de Copmanlaan en zijn eigendom van de federale Regie der Gebouwen. De eigenlijke kazerne werd na de politiehervorming al overgedragen aan de politiezone Bredene - De Haan.
Fedasil zegt niet op de hoogte te zijn van dergelijke plannen, maar ze sluit niet uit dat een niet-gouvernementele organisatie plannen heeft in die richting. ‘We werken met heel wat partners die met deze materie bezig zijn', legt Mieke Candaele van Fedasil uit. ‘Voor zover ik kan vaststellen, gaat het om een kleinschalig project. De woningen in kwestie zijn trouwens geen eigendom van Fedasil.'
‘Iets aan de hand'
Schepen van Ruimtelijke ordening en Vlaams volksvertegenwoordiger Wilfried Vandaele (N-VA) betreurt het dat het gemeentebestuur officieel van niets op de hoogte is gebracht. Ook hij heeft geruchten gehoord en bevestigt dat er wel degelijk iets aan de hand is.
‘We weten niet hoe de vork in de steel zit', zegt Vandaele. ‘Van de zes voormalige woonhuizen staan er vier leeg en daar zouden door een organisatie gezinnen in worden ondergebracht. Ook vandaag herbergt De Haan een aantal asielzoekers, zoals de meeste gemeenten trouwens. Vroeger werden die door het OCMW vooral in park Atlantis aan de Vosseslag ondergebracht, maar sinds kort zijn ze meer gespreid over de gemeente.'
Tijdelijke oplossing
Het kan volgens Vandaele hooguit om een tijdelijke oplossing gaan, aangezien de discussie over de toekomst van de kazerne volop bezig is. ‘Eind de jaren 90 heeft DeHaan al eens een echt, grootschaliger, asielcentrum gehad. Dat kwam er nadat het vakantiecentrum Familia dichtging', verduidelijkt Vandaele.‘In feite kan de gemeente er niets aan doen dat de federale overheid mensen onderbrengt in haar eigen gebouwen. Mensen die echt in nood zijn, moeten trouwens geholpen worden. Maar het wordt de hoogste tijd dat de federale regering echt werk maakt van een degelijk, strenger asielbeleid. Het gaat niet op dat je iedereen zomaar binnenlaat, en de mensen vervolgens dumpt bij de gemeenten.'
ga naar artikel
Er bestaat veel commotie rond de vermeende plannen om in de woonhuizen van de voormalige Rijkswacht asielzoekers onder te brengen. De woningen bevinden zich achter de vroegere kazerne in de Copmanlaan en zijn eigendom van de federale Regie der Gebouwen. De eigenlijke kazerne werd na de politiehervorming al overgedragen aan de politiezone Bredene - De Haan.
Fedasil zegt niet op de hoogte te zijn van dergelijke plannen, maar ze sluit niet uit dat een niet-gouvernementele organisatie plannen heeft in die richting. ‘We werken met heel wat partners die met deze materie bezig zijn', legt Mieke Candaele van Fedasil uit. ‘Voor zover ik kan vaststellen, gaat het om een kleinschalig project. De woningen in kwestie zijn trouwens geen eigendom van Fedasil.'
‘Iets aan de hand'
Schepen van Ruimtelijke ordening en Vlaams volksvertegenwoordiger Wilfried Vandaele (N-VA) betreurt het dat het gemeentebestuur officieel van niets op de hoogte is gebracht. Ook hij heeft geruchten gehoord en bevestigt dat er wel degelijk iets aan de hand is.
‘We weten niet hoe de vork in de steel zit', zegt Vandaele. ‘Van de zes voormalige woonhuizen staan er vier leeg en daar zouden door een organisatie gezinnen in worden ondergebracht. Ook vandaag herbergt De Haan een aantal asielzoekers, zoals de meeste gemeenten trouwens. Vroeger werden die door het OCMW vooral in park Atlantis aan de Vosseslag ondergebracht, maar sinds kort zijn ze meer gespreid over de gemeente.'
Tijdelijke oplossing
Het kan volgens Vandaele hooguit om een tijdelijke oplossing gaan, aangezien de discussie over de toekomst van de kazerne volop bezig is. ‘Eind de jaren 90 heeft DeHaan al eens een echt, grootschaliger, asielcentrum gehad. Dat kwam er nadat het vakantiecentrum Familia dichtging', verduidelijkt Vandaele.‘In feite kan de gemeente er niets aan doen dat de federale overheid mensen onderbrengt in haar eigen gebouwen. Mensen die echt in nood zijn, moeten trouwens geholpen worden. Maar het wordt de hoogste tijd dat de federale regering echt werk maakt van een degelijk, strenger asielbeleid. Het gaat niet op dat je iedereen zomaar binnenlaat, en de mensen vervolgens dumpt bij de gemeenten.'
ga naar artikel
Kerstmarkt moet buurt en asielcentrum verzoenen
POELKAPELLE - Het personeel, de bewoners en de vrijwilligers van het asielcentrum in Poelkapelle nodigen de buurt op 17december uit op een kerstmarkt. Op 11november protesteerde Vlaams Belang, dat het centrum liever ziet verdwijnen, nog 24uur lang tegen de uitbreiding van het centrum.
De directie van opvangcentrum voor asielzoekers Fedasil Poelkapelle, de bewoners en de vrijwilligers die zich verenigden onder 'Open kijk op Vijfwegen' hopen met dit initiatief een positief signaal te geven aan de buurt en de ruimere buitenwereld. Op 11november protesteerde het Vlaams Belang, met Filip Dewinter, nog 24uur voor het centrum tegen de nakende uitbreiding ervan.
'Wij kozen er toen om niet meteen te reageren', zegt Martine Vandewalle, de voorzitster van de vrijwilligersvereniging. 'Liever houden we een kerstmarkt op 17december van 17 tot 22uur, waarop iedereen uitgenodigd is. Kerstmis is tenslotte het feest waarop iedereen welkom is.'
De regering besliste op 17december 2009 dat er een asielcentrum zou komen in Poelkapelle. 'Korte tijd later waren de eerste asielzoekers er al', zegt Vandewalle. 'We begrijpen de reactie van een aantal mensen uit de buurt dus wel. Ze hadden er geen inspraak in. We hebben in januari2010 wel met een vijftal vrijwilligers een werkgroep opgericht en werken ook nauw samen met enkele scholen uit de buurt en met jeugdbewegingen, zoals de Chiromeisjes van Staden. Ondertussen is de groep uitgegroeid tot ruim 25vrijwilligers.'
Mening herzien
De vrijwilligers en medewerkers die in Fedasil aan de slag zijn, waaronder Johan Vermeulen, zagen al een aantal buurtbewoners hun mening herzien nadat ze het centrum beter leerden kennen. 'Er zijn mensen die hun mening herzien als ze de leefomstandigheden van de asielzoekers beter leren kennen', zegt hij. 'Het is ook belangrijk om het onderscheid te maken tussen asielzoekers en illegalen en uitgeprocedeerde asielzoekers. De mensen die hier wonen, zijn op een legale manier op zoek naar asiel.'
Daar is ook vrijwilliger Daniel Vanlerberghe van overtuigd. 'Mijn grootouders vluchtten in de Eerste Wereldoorlog naar Luriac en Livacot. Zij waren als vluchteling blij dat ze daar terecht konden.'
De mensen die betrokken zijn bij Fedasil geven toe dat er een harde kern van mensen is die tegen het centrum gekeerd blijven. Daar is ook voor een stuk begrip voor, maar ook zij worden uitgenodigd op de kerstmarkt. 'De bewoners zullen hapjes en drankjes klaarmaken en er staan muzikale optredens gepland', zegt Arne Demolder, coördinator buurtwerk en animatie van het centrum.
'Wij kozen er toen om niet meteen te reageren', zegt Martine Vandewalle, de voorzitster van de vrijwilligersvereniging. 'Liever houden we een kerstmarkt op 17december van 17 tot 22uur, waarop iedereen uitgenodigd is. Kerstmis is tenslotte het feest waarop iedereen welkom is.'
De regering besliste op 17december 2009 dat er een asielcentrum zou komen in Poelkapelle. 'Korte tijd later waren de eerste asielzoekers er al', zegt Vandewalle. 'We begrijpen de reactie van een aantal mensen uit de buurt dus wel. Ze hadden er geen inspraak in. We hebben in januari2010 wel met een vijftal vrijwilligers een werkgroep opgericht en werken ook nauw samen met enkele scholen uit de buurt en met jeugdbewegingen, zoals de Chiromeisjes van Staden. Ondertussen is de groep uitgegroeid tot ruim 25vrijwilligers.'
Mening herzien
De vrijwilligers en medewerkers die in Fedasil aan de slag zijn, waaronder Johan Vermeulen, zagen al een aantal buurtbewoners hun mening herzien nadat ze het centrum beter leerden kennen. 'Er zijn mensen die hun mening herzien als ze de leefomstandigheden van de asielzoekers beter leren kennen', zegt hij. 'Het is ook belangrijk om het onderscheid te maken tussen asielzoekers en illegalen en uitgeprocedeerde asielzoekers. De mensen die hier wonen, zijn op een legale manier op zoek naar asiel.'
Daar is ook vrijwilliger Daniel Vanlerberghe van overtuigd. 'Mijn grootouders vluchtten in de Eerste Wereldoorlog naar Luriac en Livacot. Zij waren als vluchteling blij dat ze daar terecht konden.'
De mensen die betrokken zijn bij Fedasil geven toe dat er een harde kern van mensen is die tegen het centrum gekeerd blijven. Daar is ook voor een stuk begrip voor, maar ook zij worden uitgenodigd op de kerstmarkt. 'De bewoners zullen hapjes en drankjes klaarmaken en er staan muzikale optredens gepland', zegt Arne Demolder, coördinator buurtwerk en animatie van het centrum.
Abonneren op:
Posts (Atom)